Dit is het verhaal van kleine Tim Turner. Tim woonde met zijn vader, moeder en zijn twee oudere zussen in een klein huisje in de stad. Het waren spannende tijden voor Tim, want de dag na vandaag zou zijn verjaardag zijn. Tim lag nu nog lekker te slapen in zijn bed, met zijn favoriete knuffel stevig onder zijn arm geklemd. Maar dat zou niet lang meer duren want de zon gleed langzaam door de kier van zijn gordijn naar binnen. Daarbij had Tim vakantie en was het bijna twaalf uur, de hoogste tijd om op te staan dus. De kamer van Tim was niet zo groot en al snel verlichtte een kleine zonnestraal de hele ruimte. Langzaam deed Tim zijn ogen open. Heel voorzichtig en wennend aan het licht keek hij vanuit zijn bed naar het houten paard dat in zijn kamer stond. Hij moest even denken aan zijn grootvader die het paard vorig jaar voor hem had gemaakt. Het was zijn verjaardagscadeau geweest. Verjaardag?? Tim sprong uit bed, want als hij het goed had dan was hij vandaag jarig! Ow wat had hij er zin in! Moeder had gezegd dat hij die vrijdag jarig zou zijn en dan zouden zijn grootvader en grootmoeder langskomen en zouden ze taart eten en cadeautjes voor hem meenemen.
Maar was het wel vrijdag? Tim dacht heel diep na. Moeder had woensdag gezegd dat hij vrijdag jarig zou zijn en nu had hij één nacht geslapen, dus was het donderdag. Tim ging teleurgesteld op bed zitten. Moest hij nou echt nog een dag wachten? Hij had wel heel lang geslapen, misschien had hij wel de hele donderdag geslapen. En in dat geval was het nu wel vrijdag! Tim liep onrustig heen en weer door de kamer. Als het nu vrijdag zou zijn en hij zou het niet vieren dan werd het zaterdag en moest hij een heel jaar wachten. Tim besloot het zekere voor het onzekere te nemen en trok zijn beste kleren aan. Hij verliet zijn slaapkamer en liep richting de woonkamer. Er was helemaal niemand in de kamer en ook de keuken was leeg. Dat was gek, normaal was moeder bijna altijd thuis. Vader was vast naar zijn werk en zijn twee zussen waren waarschijnlijk met vriendinnen weg. Toen zag Tim dat er een klein briefje op de tafel lag. Hij liep erheen en las het briefje.
Tim,
Vader en ik zijn tot vanmiddag weg. Er staat een boterham op het aanrecht. Grootmoeder komt misschien straks even langs om iets te brengen. Wees een lieve jongen en tot straks.
Groet moeder.
Nu wist Tim het zeker, het moest wel vrijdag zijn! Hij maakte een vreugdedansje rond de tafel en juichte luid. Na vijf minuten las hij nogmaals het briefje. Vader en moeder waren weg, dus vader was vrij en vader was alleen vrij als hij of zijn zussen jarig waren. En op het briefje stond duidelijk dat grootmoeder misschien iets langs kwam brengen. Dat kon natuurlijk alleen maar over zijn cadeau gaan. Het was wel een beetje raar dat het huis niet versierd was, maar waarschijnlijk hadden vader en moeder daar nog geen tijd voor gehad. En dus at Tim snel zijn boterham en haalde hij de slingers van zolder. Luid zingend begon hij met het versieren van de woonkamer. Al snel hingen de eerste drie slingers door de woonkamer, maar Tim vond het nog altijd niet genoeg en versierde de keuken, de gang en zelfs het toilet hing hij vol. Er hingen wel meer dan tien slingers door het hele huis. Tim vond ook nog een grote zak confetti die hij gretig door het huis strooide. Daarna was het de beurt aan de ballonnen. Na meer dan vijftig ballonnen lag de vloer bezaaid en Tim moest even gaan zitten om bij te komen van het opblazen. Na een paar minuten bekeek hij de stoel en bedacht hij dat hij als jarige natuurlijk wel een versierde stoel moest hebben en dus plakte hij vlaggetjes en ballonnen op een stoel, die hij in het midden van de kamer plaatste. Toen hij klaar was ging hij trots op zijn eigen stoel zitten en besloot te wachten tot de visite zou komen. Hij wachtte en wachtte maar na een uur wachten was er nog altijd geen bezoek langs geweest. Tim werd er bijna verdrietig van, maar op dat moment hoorde hij geluid bij de achterdeur. Daar zal je visite hebben, dacht Tim en hij ging alvast op zijn stoel staan zodat de visite voor hem kon zingen.
Hij kon de spanning bijna niet meer aan, nu hoorde hij voetstappen zijn richting in komen. Het kon niet lang meer duren. De deur ging open…
‘Hoera voor mij! riep Tim luid en hij keek vrolijk naar zijn verbaasde ouders die naast elkaar in de deuropening bleven staan. Even bleef het stil en toen moest vader ontzettend hard lachen om het beeld van Tim die in een compleet versierde kamer op een stoel stond. Moeder probeerde haar lach nog in te houden, maar dat lukte niet al te best en al snel lachte zij net zo hard als vader. Tim keek verbaasd naar zijn ouders. Dit was helemaal niet om te lachen, dit was een serieuze aangelegenheid. ‘Waar is mijn cadeau?’ vroeg Tim die nergens een ingepakt pakje zag.
‘Lieverd ik vind het heel vervelend voor je, maar je bent nog helemaal niet jarig. Het is vandaag pas donderdag. Morgen is het pas vrijdag.’ Moeder aaide Tim over zijn hoofd. Tim begreep er nu helemaal niets meer van.
‘Maar vader was vrij vandaag en hij is nooit vrij behalve op onze verjaardag. En straks komt grootmoeder iets brengen, kijk zelf maar!’ Tim liet het briefje zien dat moeder zelf had geschreven. Vader sloeg een arm om Tim heen.
‘Moeder en ik zijn vandaag je cadeau op gaan halen en grootmoeder komt alleen wat boodschappen brengen.’ Tim was nu ontzettend teleurgesteld. Dit was de slechtste dag ooit! Boos liep hij naar zijn kamer. Hij kroop in bed en viel langzaam in slaap. Hij sliep de hele dag en werd zelfs niet wakker voor het avondeten. Pas de volgende ochtend werd hij weer wakker. Naast zijn bed stonden zijn ouders, zussen en grootouders. ‘Gefeliciteerd kleine Tim!’
Einde