Het was een warme zomerdag en Pim zat samen met opa op een bankje in het park. Opa had getrakteerd op een ijsje en die waren ze nu lekker aan het oppeuzelen. Het was erg gezellig en Pim en opa spraken over van alles; school, de vakantie en de voetbalcompetitie. Opa vroeg aan Pim of hij al wist wat hij later wilde worden als hij groot was. Wilde hij misschien brandweerman worden, of kapper, of advocaat? Pim hoefde daar niet lang over na te denken.
Hij wilde de wereld veranderen en dat iedereen wist dat hij dat gedaan had. Opa moest hard lachen en vroeg hoe hij dat dan wilde doen. Door bijvoorbeeld zanger te worden en de beste liedjes te maken die mensen dan kunnen horen op de radio. Daar worden mensen blij van. Maar toen opa vroeg of Pim wel kon zingen, bleek zanger worden toch geen goed plan.
Dan kon hij misschien wel uitvinder worden en dan vond hij een manier uit om terug in de tijd te gaan. Op die manier konden mensen nog eens praten met de mensen die dood waren gegaan, net als oma. Opa vond het een mooi idee dat hij nog eens met oma zou kunnen praten, maar hij was bang dat het gewoon niet mogelijk was om terug in te tijd te gaan. Wat geweest is, is geweest.
Pim dacht diep na. Als hij nou de eerste mens zou zijn die op mars zou gaan wonen? Dan veranderde hij de wereld toch ook? Opa knikte, want het zou heel veel veranderen als mensen ook op een andere planeet konden wonen. Maar vooralsnog kon je wel naar mars vliegen, maar dan kon je niet meer terug. Dat leek Pim ook geen goed plan, want hij zou zijn ouders en al zijn vrienden vreselijk missen. Hij zuchtte diep, zou hij dan nooit de wereld veranderen?
Opa legde een arm om hem heen en vertelde dat Pim veel te moeilijk dacht. De wereld veranderen is veel simpeler. Je hoeft niet op mars te wonen, tijdreizen uit te vinden of beroemd te zijn. Veranderingen kunnen ook klein zijn. Pim keek opa vragen aan. Die wees naar de grootste boom van het park. Die boom was ooit door iemand geplant als klein boompje. En nu, vele jaren later, gaf het schaduw aan mensen op warme dagen, hield het mensen droog als het regende, hield het de wind tegen en woonden er talloze vogels en andere dieren in.
De persoon die de boom had gepland had dus de wereld voor een klein stukje veranderd. En alle kleine veranderingen waren samen gigantisch. Veel groter nog dan bijvoorbeeld beroemd zijn of naar mars gaan.
Zo had Pim het nog helemaal niet bekeken, maar opa had zeker gelijk want onder de boom speelden wel tientallen mensen in de schaduw en tussen de bladeren zag Pim veel vogels op de takken zitten. En daar rende een eekhoorn omhoog!
Die middag kochten opa en Pim een kleine boom en die planten ze in de tuin achter het huis. Nu had Pim de wereld voor een klein beetje veranderd en dat was het beste gevoel dat Pim ooit had gehad.
Einde